Eckart Brandt is bi de Lüüd blots de „Appelmann“. „Appelpopst“ geiht jo nich. Ik bün jo nich kathoolsch“, smuustergrient he. De staatsche Mann mit den rooden Wikingerbort, de roodblonnen lockigen Hoor un de blaue Latzbüx steiht jedeen Maandag middag mit siene Schätze in Hamborg vör’t Chilehuus. Wat dat för Schätze sünd? Se hebbt so schöne Naams as „Finkwarder Harvstprinz“, „Seestermühler Zitroonappel“, Geeler Richard“, „Griese Renette“ oder „Altländer Pannkoken“. Un wat se rüüken doot. Un wat de smecken doot. „Dat is eben keen Einheitsware ut’n Supermarkt“, verklaart de Appelbuuer ut‘ Ole Land, „dat sünd urole Appelsorten. Dat is noch een Stück Kultur.“ Hunnerte dorvun staht in sien „Boomgarden“ in Grootwöhrn. Siet dörtig Johr buut he dor een Aart Arche Noah för Appeln. Eckart Brandt is dormit ook op de Expo 2015 in Mailand to sehn.
